Voor de beste ervaring schakelt u JavaScript in en gebruikt u een moderne browser!
Je gebruikt een niet-ondersteunde browser. Deze site kan er anders uitzien dan je verwacht.
De Universiteit van Amsterdam benoemt prof. dr. Tobias Blanke per 1 augustus 2019 tot nieuwe universiteitshoogleraar op de leerstoel Humanities and AI. Tobias Blanke is, na Maarten de Rijke en Ivana Išgum, de derde van vier nieuw te benoemen universiteitshoogleraren die zich gaan richten op de interdisciplinaire benadering van artificiële intelligentie en haar impact.
Birth of Artificial Intelligence

Binnen de geesteswetenschappen omvat het AI-onderzoek het begrijpen van menselijke spraak en het interpreteren van complexe gegevens, waaronder beelden en video's. Onderzoekers richten zich aan de ene kant op de mogelijkheden van AI-technologie om zowel de reikwijdte als de complexiteit van het onderzoek naar de menselijke cultuur op basis van historische en hedendaagse bronnen te vergroten. Aan de andere kant merken onderzoekers ook op dat de AI-technologie de neiging heeft om vooroordelen te repliceren en dat de redeneerprocessen van de machine ontoegankelijk zijn.

Tobias Blanke, universiteitshoogleraar, AI
Tobias Blanke

Blanke zal zich als universiteitshoogleraar richten op de epistemologische implicaties van AI. Hij zal nieuw onderzoek binnen AI initiëren, een grote rol vervullen in het moderniseren van het onderwijscurriculum en publiek-private samenwerkingen zoeken met bedrijven, maatschappelijke organisaties en overheden. ‘Gezien Tobias Blanke’s achtergrond, met een PhD in Politieke Filosofie en in Informatica, is Blanke uitermate geschikt om de verbinding te zoeken tussen de verschillende disciplines die AI raken. Hij zal een inspirator zijn voor studenten, onderzoekers en docenten binnen de Geesteswetenschappen en daarbuiten’, aldus rector Karen Maex.

Over Tobias Blanke

Tobias Blanke is hoogleraar Social and Cultural Informatics aan de afdeling Digital Humanities van King’s College London. Hij is tevens hoofd van de afdeling Digital Humanities. Zijn onderzoek is gericht op Big Data en de implicaties daarvan voor cultuur en maatschappij. Hij was nauw betrokken bij onderzoekssamenwerking met andere disciplines binnen King’s College en op internationaal gebied. Hij leidt en beheert grote internationale interdisciplinaire onderzoeksinitiatieven en geeft college op zowel bachelor- als postdoctoraal niveau. Momenteel werkt hij aan de ontwikkeling van nieuwe onderwijsbenaderingen in digitale methoden en big data om cultuur en maatschappij te begrijpen. Ook is hij bezig met het interdisciplinair boekproject Algorithmic reason: the new government of self and other.

Van 2012-2016 was Blanke directeur van de European Digital Research Infrastructure for the Arts and Humanities (DARIAH), een nieuwe Europese instelling om onderzoeksinfrastructuren voor de kunsten en geesteswetenschappen te ontwikkelen en ondersteunen. In 2012 was hij als gasthoogleraar verbonden aan Göttingen Centre for Digital Humanities. Sinds 2010 maakt hij deel uit van de Executive of the European Holocaust Research Infrastructure voor de Europese en wereldwijde integratie en analyse van holocaustmateriaal. Blanke verwierf tal van subsidies en is auteur van papers en boeken op het snijvlak van cultureel en sociaal onderzoek en informatica. Zo publiceerde hij in 2015 het boek The Digital Asset Ecosystem, dat een nieuw perspectief biedt op de samenwerking tussen mensen en computers in wereldwijde digitale workflows.

Universiteitshoogleraren aan de UvA

De UvA heeft op dit moment vijf universiteitshoogleraren: Robbert Dijkgraaf, Alexander Rinnooy Kan, Patti Valkenburg, Frank Vandenbroucke en de recent benoemde universiteitshoogleraren AI Maarten de Rijke en Ivana Išgum. Met het instellen van de vier leerstoelen AI and Information Retrieval, Humanities and AI, AI and Medical Imaging en Law and Technology with special emphasis on AI wil de UvA een extra impuls geven aan het AI-onderzoek en -onderwijs aan de UvA. De nieuwe universiteitshoogleraren krijgen naast hun universiteitsbrede opdracht ook een facultaire opdracht. Ze worden geacht een impuls te geven aan wetenschappelijke ontwikkelingen die de traditionele disciplines overstijgen en zo een belangrijke bijdrage te leveren aan de profilering van de universiteit.

Lees ook