Om wereldwijde monitoring van biodiversiteit mogelijk te maken is daarom eerder al het concept ‘Essentiele Biodiversiteit Variabelen’ geïntroduceerd. Het idee voor Essentiële Biodiversiteit Variabelen (EBVs) is ontstaan door de behoefte aan gecoördineerde metingen voor het detecteren en rapporteren van veranderingen in biodiversiteit. Net als klimaatvariabelen zijn EBVs opgebouwd uit verschillende gegevens die op deze manier de onderliggende variabelen vormen om biodiversiteitsveranderingen door de tijd heen te bepalen. Op deze manier kunnen EBVs gebruikt worden om de haalbaarheid van beleidsdoelstellingen te bepalen en spelen ze een belangrijke rol binnen het biodiversiteitsbeleid bij het nemen van beslissingen.

Variatie binnen soorten

De publicatie is het resultaat van een workshop georganiseerd door het H2020-project GLOBIS-B ‘GLOBal Infrastructure for Supporting Biodiversity research’, gefinancierd door de Europese Commissie. Tijdens de workshop in maart 2017 besprak een groep van 21 wetenschappers de vereisten voor het ontwikkelen van EBVs die gebaseerd zijn op soorteigenschappen, zoals fenologie, reproductie, fysiologie en migratiegedrag. Een voorbeeld hiervan zijn de verschillen in volwassen visgrootte binnen dezelfde soort.

W. Daniel Kissling, eerste auteur van het artikel en onderzoeker aan het Instituut voor Biodiversiteit en Ecosysteemdynamica van de UvA, vertelt: ‘Momenteel is er nog geen gedetailleerd kader beschikbaar dat beschrijft hoe we EBVs empirisch kunnen afleiden. In ons artikel beschrijven we daarom een conceptueel kader met praktische richtlijnen voor het bouwen van wereldwijde, geïntegreerde en bruikbare EBVs gebaseerd op soorteigenschappen. Dit maakt het mogelijk om te monitoren wat het effect is van de mens en klimaatverandering op de variatie binnen soorten. Het doel is om deze informatie over soorteigenschappen uiteindelijk te gebruiken in de evaluatie van nationaal en internationaal biodiversiteitsbeleid.’

Biodiversiteitsbeleid

Het onderzoeksteam heeft de maatschappelijke relevantie van verschillende soorteigenschappen op een rij gezet en benadrukt dat deze eigenschappen sterk zijn ondervertegenwoordigd in de huidige indicatoren voor biodiversiteitsverandering. Kissling: ‘Het verraste me dat er zo weinig informatie over variatie binnen soorten wordt meegenomen in de huidige beleidsevaluaties op het gebied van biodiversiteitsverandering. Wij stellen dat data-intensieve wetenschap en goede wereldwijde coördinatie vereist zijn om soorteigenschappen mee te nemen in biodiversiteitsindicatoren. Daarom zal de verzamelde data over soorteigenschappen op een open en voor machines leesbare manier moeten worden gedeeld.’

Het beschikbaar stellen van biodiversiteitsdata voor beleidsevaluaties vereist investeringen op financieel gebied en in natura van universiteiten, onderzoekinfrastructuren, overheden, ruimtevaartorganisaties en andere financieringsorganen. Kissling benadrukt: ‘Om dit te bewerkstelligen is er een cultuurverschuiving nodig naar meer openheid, interoperabiliteit en reproduceerbaarheid binnen de bredere wetenschappelijke gemeenschap. Ook in mijn eigen onderzoeksgroep (http://www.biomac.org) promoot ik het onderzoek naar soorteigenschappen op het gebied van macro-ecologie en biodiversiteit door het publiceren van open-access datasets over soorteigenschappen.’

Publicatiegegevens

W. Daniel Kissling, Ramona Walls, Anne Bowser, Matthew O. Jones, Jens Kattge, Donat Agosti, Josep Amengual, Alberto Basset, Peter M. van Bodegom, Johannes H. C. Cornelissen, Ellen G. Denny, Salud Deudero, Willi Egloff, Sarah Elmendorf, Enrique Alonso García, Katherine D. Jones, Owen R. Jones, Sandra Lavorel, Dan Lear, Laetitia M. Navarro, Samraat Pawar, Rebecca Pirzl, Nadja Rüger, Sofia Sal, Roberto Salguero-Gómez, Dmitry Schigel, Katja-Sabine Schulz, Andrew Skidmore & Robert P. Guralnick: ‘Towards global data products of Essential Biodiversity Variables (EBVs) on species traits’ in Nature Ecology and Evolution, 17 September 2018. DOI: 10.1038/s41559-018-0667-3.