Voor de beste ervaring schakelt u JavaScript in en gebruikt u een moderne browser!
Je gebruikt een niet-ondersteunde browser. Deze site kan er anders uitzien dan je verwacht.
Het beheer van de waterhuishouding is al eeuwenlang het domein van plaatselijke en regionale planners, beheerders en eindgebruikers. Toch wijst onderzoek steeds vaker uit dat een bredere, wereldwijde aanpak duurzaam watergebruik in de toekomst ten goede komt. In een onlangs gepubliceerd artikel in Science legt een groep internationale onderzoekers, onder wie UvA-hoogleraar Joyeeta Gupta, uit waarom een verschuiving van lokaal naar wereldniveau juist nu belangrijker is dan ooit.
Kraan
Foto: Flickr (Creative Commons)

Hoewel waterproblematiek het duidelijkst in beeld komt op lokaal niveau, werpen nieuwe ontwikkelingen op het gebied van simulatie van het aardsysteem, teledetectie en analyse van waterbeheer een geheel nieuw licht op een aantal uitdagingen en beperkingen van drinkwaterbeheer. Volgens de onderzoekers blijken de huidige oorzaken van lokale waterproblemen helemaal niet zo lokaal te zijn als ze lijken. Daarnaast worden ze rechtstreeks beïnvloed door grensoverschrijdende mechanismen als het klimaat, verantwoordelijk voor wáár op aarde water beschikbaar is, en de wereldeconomie, veroorzaker van patronen in waterverbruik.

Eenzijdige benadering waterbeheer

‘Landen hebben waterproblematiek veel te lang gezien als een voornamelijk lokaal, nationaal en hooguit grensoverschrijdend thema’, aldus Gupta, hoogleraar Environment and Development in the Global South. ‘Veel landen die te maken hadden met grensoverschrijdende waterzaken losten deze problemen alleen op het niveau op waarop ze zich voordeden. Ook weigerden ze internationale tussenkomst in het beheer van hun waterhuishouding’. Volgens Gupta hebben deze en andere redenen geleid tot een eenzijdige benadering van waterbeheer die ongeschikt is voor de uitdagingen waar landen in deze tijd voor staan.

Gupta en haar collega-onderzoekers pleiten daarom voor een wereldwijde aanpak op het gebied van waterbeheer dat gelijk opgaat met het lokale beheer. Hoewel de aandacht voor een wereldwijde aanpak aan het toenemen is, gaat daarbij vooralsnog de aandacht nagenoeg alleen uit naar grensoverschrijdend oppervlaktewater. Er is weinig aandacht voor watervervuiling en het is niet duidelijk bij wie het beheer van de infrastructuur ligt. Gupta: ‘Een bredere internationale overeenkomst rond waterbeheer vraagt om inzicht in de wereldwijde aard van het waterprobleem, het stellen van doelen op wereldniveau over hoe dat water dan zou moeten worden gebruikt (zoals de doelstellingen die momenteel worden aangenomen door de Algemene Vergadering van de VN als onderdeel van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen), erkenning van het grondrecht op water en sanitaire voorzieningen en grondbeginselen over het gebruik, het delen en de vervuiling van water’.  

Publicatiegegevens

C.J. Vörösmarty, A.Y. Hoekstra, S.E. Bunn, D. Conway, J. Gupta (2015): ‘Fresh water goes global’, in Science (31 juli 2015). DOI: 10.1126/science.aac6009