Samenwerking Faculteit der Geesteswetenschappen en Rijksmuseum

Het gaat om een benoeming voor een dag per week naast zijn functie als senior conservator beeldhouwkunst bij het Rijksmuseum. De Faculteit der Geesteswetenschappen en het Rijksmuseum werken intensief samen, onder meer in de opleiding Conservering en restauratie in het Ateliergebouw, in de onderzoekmaster Arts of the Netherlands en in het Netherlands Institute for Conservation, Art and Science (NICAS).

‘Vergeten’ groep kunstenaars

Frits Scholten is gespecialiseerd in beeldhouwkunst van de vijftiende tot en met de negentiende eeuw. Vanouds staat (het onderwijs en onderzoek naar) beeldhouwkunst in Nederland nogal in de schaduw van de schilderkunst, waardoor het hardnekkige imago bestaat dat Nederland slechts een marginale sculptuurtraditie heeft. De werkelijkheid is echter dat de Lage Landen juist eeuwenlang een heel vruchtbare bodem zijn gebleken voor beeldhouwers en beeldhouwkunst, en dat zij op allerlei momenten sinds de Middeleeuwen essentiële bijdragen aan deze kunstvorm hebben gegeven. Dat velen van hen in hun tijd grote faam in het buitenland verwierven – zoals de Haarlemmers Claus Sluter en Claus de Werve in Bourgondië, de Hagenaar Adriaen de Vries in Praag, of de Brusselaar Frans du Quesnoy in Rome - heeft aan hun nationale reputatie vreemd genoeg weinig bijgedragen: hun namen raakten in vergetelheid en hun werken bereikten zelden hun land van herkomst. Het blootleggen van die vaak ‘vergeten’ groep kunstenaars en hun aandeel in de kunstgeschiedenis is onderdeel van Scholtens onderzoeksmissie.

Daarnaast richt zijn belangstelling zich op de betekenis van sculptuur in de publieke ruimte, als medium par excellence voor het bevestigen van politieke macht en status. In dat verband betreft een van zijn onderwijs- en onderzoeksthema’s voor de komende jaren de rol van beeldhouwkunst als republikeins medium in 17^e- en 18^e-eeuws Nederland.

Hoogleraarschap

Als hoogleraar aan de UvA gaat Scholten zich richten op de sculptuurproductie in de Nederlanden vanuit een breed cultuurhistorisch perspectief, met een nadruk op de periode van de Middeleeuwen en de vroegmoderne tijd. Scholten gaat onderwijs verzorgen in de masteropleidingen Kunstgeschiedenis, in het bijzonder in de onderzoekmaster Arts of the Netherlands. Daarbij zal de band met de collecties van het Rijksmuseum steeds een belangrijke leidraad zijn, mede om het directe contact van studenten met kunstwerken te bevorderen. Het bijdragen aan een beter en meer genuanceerd begrip van de Nederlandse beeldhouwkunst en -geschiedenis is een belangrijke drijfveer achter Scholtens onderwijs de komende jaren.

Over Scholten

Frits Scholten is sinds 1993 senior conservator beeldhouwkunst van het Rijksmuseum, daarvoor werkte hij negen jaar in het Haags Gemeentemuseum. Hij promoveerde in 2003 aan de UvA op 17^e-eeuwse Nederlandse grafsculptuur (Sumptuous Memories. Studies in seventeenth-century Dutch tomb sculpture). Als bijzonder hoogleraar bekleedde hij tussen 2009 en 2016 de Rijksmuseum-leerstoel Theorie en Geschiedenis van de Collectievorming aan de Vrije Universiteit. Scholten publiceerde veelvuldig over Europese beeldhouwkunst en toegepaste kunst. Hij was onder andere curator van de tentoonstellingen Adriaen de Vries, imperial sculptor (Rijksmuseum, Nationalmuseum in Stockholm, The J. Paul Gettymuseum in Los Angeles, 1998-1999) en won in dit verband de Eric Mitchell Prize 2000 voor de wereldwijd beste Engelstalige tentoonstellingscatalogus van het jaar 1999. Momenteel bereidt hij een internationale tentoonstelling en catalogus voor over laatmiddeleeuwse micro-sculptuur voor privé-devotie, onder de titel Small Wonders. Scholten is coördinator van het Rijksmuseum Fellowship Programme en is als redacteur verbonden aan het Nederlands Kunsthistorisch Jaarboek, het Wallraf-Richartz Museum Jahrbuch en de serie Studies in Netherlandish Art and Cultural History.