Dhr. prof. dr. ir. J.M.T. de Bakker
12 februari 2009
Dhr. prof. dr. ir. J.M.T. de Bakker is benoemd tot hoogleraar Experimentele Cardiologie aan de Faculteit der Geneeskunde.
Dhr. prof. dr. ir. J.M.T. de Bakker (1946) is benoemd tot hoogleraar Experimentele Cardiologie aan de Faculteit der Geneeskunde van de Universiteit van Amsterdam (AMC-UvA).
Jacques de Bakker onderzoekt het mechanisme van hartritmestoornissen en de mogelijkheden om deze te behandelen. Hij richt zijn aandacht daarbij op het mechanisme van hartritmestoornissen door infarct of cardiomyopathie (ziekte van de hartspier). Ook bekijkt hij ritmestoornissen die veroorzaakt worden door zogeheten ionkanaalmutaties. Hartziekten gaan gepaard met structurele en elektrische verandering van de hartspier. Zodoende kunnen deze ziekten aanleiding geven tot het ontstaan van levensbedreigende aritmieën (hartritmestoornissen). Met name het onderzoek naar de vraag waarom de ene patiënt wel en de ander geen ritmestoornissen ontwikkelt, bij eenzelfde onderliggend lijden, is daarbij van groot belang. De Bakker benadert deze vraagstelling vanuit de genetische, elektrofysiologische en structurele invalshoek. Wat de elektrofysiologie betreft is het wenselijk te beschikken over niet-invasieve technieken. Electrocardiografische imaging, waarbij uit een veelkanaalsoppervlakte-ECG de elektrische activiteit van het hart wordt berekend, maakt dan ook deel uit van het onderzoek. De Bakker doet verder onderzoek op het gebied van de behandeling van ritmestoornissen en biopacemakers. Ook onderzoekt hij mogelijkheden om mutaties in ionkanalen te herstellen door blokkering van de expressie van het gemuteerde gen en opregulatie van het normale gen.
De Bakker begon zijn loopbaan als onderzoeker aan het Helmholtz-Institut für Biomedizinische Technik in Aken. Daar onderzocht hij elektronische pacemakers en door hypothermie geïnduceerde hartritmestoornissen. In 1979 werd De Bakker onderzoeker bij het Interuniversitair Cardiologisch Instituut Nederland (ICIN) en richtte hij zijn aandacht onder meer op de operatieve behandeling van hartritmestoornissen. In 1985 promoveerde hij cum laude op dit onderwerp. Als leider van een ICIN-project, gericht op mechanisme en behandeling van hartritmestoornissen, werd De Bakker in 1998 benoemd tot ICIN-hoogleraar aan de Universiteit van Utrecht. Sinds 2004 is hij werkzaam als hoofd van de afdeling Experimentele Cardiologie van het AMC-UvA.
Jacques de Bakker onderzoekt het mechanisme van hartritmestoornissen en de mogelijkheden om deze te behandelen. Hij richt zijn aandacht daarbij op het mechanisme van hartritmestoornissen door infarct of cardiomyopathie (ziekte van de hartspier). Ook bekijkt hij ritmestoornissen die veroorzaakt worden door zogeheten ionkanaalmutaties. Hartziekten gaan gepaard met structurele en elektrische verandering van de hartspier. Zodoende kunnen deze ziekten aanleiding geven tot het ontstaan van levensbedreigende aritmieën (hartritmestoornissen). Met name het onderzoek naar de vraag waarom de ene patiënt wel en de ander geen ritmestoornissen ontwikkelt, bij eenzelfde onderliggend lijden, is daarbij van groot belang. De Bakker benadert deze vraagstelling vanuit de genetische, elektrofysiologische en structurele invalshoek. Wat de elektrofysiologie betreft is het wenselijk te beschikken over niet-invasieve technieken. Electrocardiografische imaging, waarbij uit een veelkanaalsoppervlakte-ECG de elektrische activiteit van het hart wordt berekend, maakt dan ook deel uit van het onderzoek. De Bakker doet verder onderzoek op het gebied van de behandeling van ritmestoornissen en biopacemakers. Ook onderzoekt hij mogelijkheden om mutaties in ionkanalen te herstellen door blokkering van de expressie van het gemuteerde gen en opregulatie van het normale gen.
De Bakker begon zijn loopbaan als onderzoeker aan het Helmholtz-Institut für Biomedizinische Technik in Aken. Daar onderzocht hij elektronische pacemakers en door hypothermie geïnduceerde hartritmestoornissen. In 1979 werd De Bakker onderzoeker bij het Interuniversitair Cardiologisch Instituut Nederland (ICIN) en richtte hij zijn aandacht onder meer op de operatieve behandeling van hartritmestoornissen. In 1985 promoveerde hij cum laude op dit onderwerp. Als leider van een ICIN-project, gericht op mechanisme en behandeling van hartritmestoornissen, werd De Bakker in 1998 benoemd tot ICIN-hoogleraar aan de Universiteit van Utrecht. Sinds 2004 is hij werkzaam als hoofd van de afdeling Experimentele Cardiologie van het AMC-UvA.