Dhr. dr. P.P. Rijpkema (1962) is benoemd tot hoogleraar Algemene Rechtsleer aan de Faculteit der Rechtsgeleerdheid van de Universiteit van Amsterdam (UvA).

Peter Rijpkema verricht onderzoek op het raakvlak van recht en ethiek. Hij houdt zich onder meer bezig met de relatie tussen rechtmatigheid en behoorlijkheid van overheidshandelen. Ook onderzoekt Rijpkema het belang van maatschappelijke normatieve overtuigingen voor de legitimiteit van wetgeving en rechtspraak op nationaal en Europees niveau, en de rol van morele normen in rechterlijke rechtsvorming. Rijpkema is mede-auteur van Ombudsprudentie. Over de behoorlijkheidsnorm en zijn toepassing (Boom Juridische uitgevers, 2004), waarin hij onderzoek deed naar de behoorlijkheidstoetsing door de Nationale ombudsman. In Rechtersrecht. Over de rechtsvormende rol van de rechter in een democratische rechtsstaat (Boom Juridische Uitgevers, 2001) verkende hij de gronden en grenzen van rechterlijke rechtsvorming.

Rijpkema was sinds 2000 werkzaam als senior docent en onderzoeker rechtstheorie bij de faculteit Rechtsgeleerdheid van de Universiteit Utrecht. Daarnaast was hij directeur van de selectieve honoursopleiding rechtsgeleerdheid Utrecht Law College (ULC), waarvan hij in 2004 een van de initiatiefnemers was. Eerder werkte Rijpkema als onderzoeksmedewerker aan de Vrije Universiteit Amsterdam en als wetenschappelijk hoofdmedewerker aan de Universiteit van Aruba. Rijpkema studeerde rechten en filosofie aan de UvA en New York University. Hij promoveerde op het proefschrift State Perfectionism and Personal Freedom bij Govert den Hartogh (UvA) en Thomas Nagel (New York University).